در روزهای اخیر شاهد موج تازه ای از کشتار ملت ستمدیده بلوچ بدست پاسداران آدمکش ولایت فقیه هستیم. اینبار کشتار دهها نفر از”سوخت بران” خانواده‌های دیگری از ملت بلوچ را داغدار کرد اما خشم این ملت بجان آمده از این همه بیداد را هم برانگیخت و بلوچستان اشغالی بویژه سراوان به عرصه تظاهرات ملت بلوچ علیه ستمگران اشغالگر ایرانی گردید و در این اعتراضات باز هم عده دیگری از جوانان بلوچ در خون خود غلطیدند. کشتار جوانان “سوخت بر” بلوچ برای” یک لقمه نان” جنایت تازه‌ای نیست در 42 سال گذشته و پیش‌تر از آن نیز جوانان بلوچ همواره به بهانه های کوناگون در تیررس گلوله پاسداران آدمکش ایرانی بوده اند.
کشور بلوچستان اشغالی که اکثریت جمعیت پنج میلیون نفری آنرا بلوچها تشکیل میدهند فقیرترین و توسعه نایافته ترین سرزمین تحت اشغال ایران است و از عقب ماندگیهای دیرینه رنج میبرد. در این 42 سال حاکمیت ضداسلامی ایران اشغالگر، سهم مردم بلوچ از درآمد سرشار نفت،(که توسط ایران اشغالگر از احواز اشغالی به سرقت می‌رود) فقر، تبعیض و اعدام بوده است. یکصدم بودجه‌ای که به شهر قم و ساختن حوزه‌های دینی و گنبد و بارگاه و اماکن مذهبی اختصاص می‌یابد برای عمران و آبادی بلوچستان صرف نمی‌شود. سهم بلوچستان ساختن چندین مسجد و حسینیه برای ساکنین شیعه آن بوده است.
چکیده مشکلات ورنجهای ملت بلوچستان را میتوان در عناوین زیر برشمرد.
1: توسعه نیافتگی و عقب ماندگی اقتصادی: بعلت کمبود کارخانه‌ها و کارگاهها میزان چبیکاری بسیار بالا است، بلوچستان اشغالی که زمانی انبار غله کل جغرافیای سیاسی جعلی موسوم به ایران بود اکنون بعلت عدم برنامه‌ریزی کشاورزی در جهت بهره برداری بهینه از زمین، از نظر تولیدات کشاورزی در سطح بسیار پائینی قرار دارد.
2: فقر فرهنگی و آموزشی: فقر فرهنگی خود پیامد فقراقتصادیست، آمار جمعیت بیسواد و دانشجوی بلوچستان اشغالی به نسبت جمعیت دیگر مناطق تحت اشغال ایران کمتر است. در سالهای اخیر افت تحصیلی در میان دانش‌آموزان به 30 درصد رسیده است.
3: تبعیض شدید مذهبی: جمهوری ضداسلامی بر تمام ادیان و مذاهب اسلامی غیر شیعه ستم و تبعیض روا میدارد، باورهای مذهب تسنن نه تنها از نظر رهبران مورد احترام قرار نمیگیرد بلکه از سوی واعظان، روضه خوانان و مداحان معلوم الحال مورد هتاکی و تحقیر قرار میگیرد و تاکنون چند نفر از رهبران مذهبی بلوچها ترور و یا دستگیر و زندانی شده‌اند، هزینه های هنگفتی که صرف مراسم مذهبی، مساجد و اماکن و دیگر نهادهای مذهبی میشود حتی یک‌هزارم آن صرف امور مذهبی اهل تسنن نمی‌شود.
4 : ستم و تبعیص قومی ملی: کارنامه سرکوبگرانه حکومت ضد اسلامی همواره نادیده گرفتن و پایمال کردن خواسته ها و حقوق عادلانه ملل غیرفارس تحت اشغال ایران بوده است. ملت بلوچستان نمونه بارز یک ملت تحت ستم است که هیچ جایگاهی در تصمیم گیریهای سیاسی و اداری این جغرافیای جعلی و حتی سرزمین خود ندارد و تمام سازمانها وادارات دولتی آن در اختیار وابستگان حاکمیت اشغالگران است.
5: همجواری با افغانستان: بلوچستان در مسیر ورود قاچاق مواد مخدر از افغانستان بزرگترین تولید کننده تریاک جهان قرار دارد. از این‌رو زندگی بخشی از ملت بلوچ ناخواسته با قاچاق مواد مخدر عجین شده است و جوانان بیکار بلوچ طعمه مناسبی برای باندهای کلان مواد مخدر سپاه تروریستی پاسداران هستند. جوانان بلوچ که باید در عرصه‌های آموزشی، فرهنگی و ورزشی فعال باشند ناچار برای تامین معیشت خانواده در دام قاچاق مواد مخدر، یکی از خطرناکترین حرفه‌های جهان اسیر می‌شوند که پیامد آن اعدام است و هرساله صدها بلوچ بدار آویخته می‌شوند. براساس کفته یکی از مقامات بلوچستان اشغالی در یک روستای بلوچستان اکثریت مردان آن روستا بجرم قاچاق اعدام شده‌اند. اما عمدهٔ قاچاقچیان خودی و برادران پاسدار به ثروتهای افسانه‌ای از راه قاچاق مواد مخدر دست یافته‌اند، در حالی که قربانیان اصلی بلوچها هستند. بعضی از روضه خوانهای سفارشی هم در منابر خود بلوچها را عامل گسترش اعتیاد معرفی می‌کنند!!!.
6: سوخت بری: یکی دیگر از کارهای خطرناک جوانان و نوجوانان بلوچ انتقال بنزین و گازوئیل با موتور سیکلت به پاکستان است. دانش‌آموزانی که باید به تحصیل بپردازند ناچار با تحمل مشقات و خطرات احتمالی بیابانها و تپه ها را در می‌نوردند تا لقمه نانی بر سر سفره خالی خانواده نگران و چشم براه خود قرار دهند. تاکنون صدها نفر از این سوخت بران مانند برادر کُرد کولبر خود با گلوله مزدوران حاکمان غارتگر ایرانی کشته شده‌اند. در روز چهارم اسفند ده نفر از این نان آوران خانواده ها بخون خود غلتیدند که خشم ملت ستمدیده بلوچ را از این همه بیداد برانگیخت.
7: خشکسالی وکم آبی: از 80 ملیون هکتار کویر در جغرافیای سیاسی موسوم به ایران تقریبا نیمی از آن در خاک بلوچستان اشغالی قرار دارد. در طی 25 سال گذشته موج خشکسالی و پیشرفت کویر موجب شده که دهها روستای بلوچستان خالی از سکنه شده و به حاشیه شهرهای زاهدان، کرمان و مشهد رانده شوند و به خیل عظیم آلونک نشینها افزوده شده‌اند تا زندگی رنجبار را به گونه‌ای دیگر آغاز کنند. یکی دیگر از مشکلات روستاهای بلوچستان کم آبی است که برای تامین آب آشامیدنی بعضی روستائیان بایدکیلومترها راه را طی کنند تا به رودخانه برسند و تاکنون چندین کودک در ساحل رودخانه ها مورد حمله کروکودیل ها قرار گرفته‌اند و دست خود را از دست داده یا شدیدا مجروح شده‌اند. وضعیت زندگی مردم روستاهای بلوچستان اشغالی از نظر تغذیه، بهداشت و مسکن و نبود امکانات بسیار دردناک است که خود نیاز به پژوهش گروهی دارد.
سیاستهای سرکوبگرانه رژیم اشغالگر ایران درتمام عرصه ها چنان جوانان را به ستوه آورده که دیگر تحمل این همه بیداد را ندارند و به مبارزه مسلحانه با رژیم روی آورده‌اند. این حق دفاع مشروع است.
هر چند شیوه مبارزه مسلحانه جو موجود را ممکن است امنیتی تر کند اما امید است این فرزندان جان برکف بلوچ به دیگر گروههای آگاه و اندیشمند بلوچ و عرب و تورک و کُرد بپیوندند و با همبستگی با آزادیحواهان برای استقرار آزادی، عدالت و حق حاکمیت بر سرزمین‌های خود بکوشند.
متاسفانه برخی سازمانهای سیاسی و روشنفکران و پژوهشگران با تمام بیدادی که به بلوچها روا میشود توجه چندانی به مشکلات و رنجهای این ملت بزرگ ستمدیده نکرده‌اند. در شرایط کنونی که ملت بلوچ بپاخاسته است باید با تمام توان از خواسته‌های بحق آنان حمایت کنند.
سامي الاحوازي
مرکز اطلاع رسانی جبهه دمکراتیک مردمی الاحواز
Http://WWW.ALAHWAZ.COM
Https://t.me/adpffarsi
