علی خامنهای تعارف را کنار گذاشت و بهداشت را ایدئولوژیک کرد.
چه کسی شأن ارزیابی واکسن کرونا را دارد؟
آنجا که پای یک بیماری همهگیر به میان میآید حتی سیاستمداران هم ناچارند به هشدارها و توصیههای پزشکان و پژوهشگران عمل کنند. اما گویا ایران اشغالگر از این قاعده هم مستثنی است. سیاست و ایدئولوژی از مرزهای بهداشتی و درمانی در جغرافیای سیاسی موسوم به ایران عبور کرده و امروز به جای متخصصان، سیاستمداران بیسواد حوزوی هستند که نه با اتکا به نظر کارشناسان که حتی خلاف نظر آنان در مورد سلامت مردم تصمیم میگیرند.
نمونه بارز چنین رویکردی دستور سیاسی و مستقیم رهبر دیکتاتور ایران اشغالگر در خصوص واکسن کرونا بود.
آیتالشیطان خامنهای چندی پیش تعارف را کنار گذاشت و حکمی مبنی بر ممنوعیت خرید واکسن کرونا از کشورهای آمریکا و انگلستان داد، حکمی که میتواند به قیمت جان بسیاری از مردم تحت ستم ایران اشغالگر تمام شود. اما ظاهرا این رهبر خودخوانده مسلمین جهان، خود را صاحب جان و مال مردم میداند، از آن سو وزیر خائن مواجب خوار بهداشت، بالاترین مقام حوزه سلامت این جغرافیای سیاسی، «رهبر» را در جایگاه «پدر» ملت نشانده و این حق را به او میدهد.
پس از ممنوعیت واکسنهای آمریکایی و انگلیسی موضوع واردات واکسنهای چینی و خصوصا روسی و اخیرا هندی مطرح شده است. حالا مجوز استفاده اضطراری از واکسن اسپوتنیک روسی در داخل ایران جعلی در حالی صادر شده که این واکسن هنوز در انتظار تایید بینالمللی است و مجوز سازمان بهداشت جهانی را هم دریافت نکرده و جزئیاتی از نحوه تولید آن منتشر نشده است. همین موضوع با مخالفت و اعتراض برخی متخصصان وزارت بهداشت، بجز رئیس مزدور آن روبرو شده است.
مثلا مینو محرز گفته است: هیچگاه از روسیه واکسن تهیه نمیکنیم.»
این بدان معناست که تا قبل از سفر اخیر ظریف، باصطلاح وزیر امور خارجه ایران اشغالگر به روسیه این خرید اساسا در دستور کار دولت قرار نداشت و یا اگر هم بود با مقامات علمی کمیته ستاد ملی مبارزه با کرونا در میان گذاشته نشد.
بنابراین وقتی هنوز هیچ اطلاعاتی از واکسن درز نشده، بر حسب چه فرآیندی آن را تایید میکنند؟!!
حتی حسینعلی شهریاری رئیس کمیسیون بهداشت مجلس خفتگان گفت: واکسن «مساله سیاسی» نیست و نباید بر اساس نزدیکی سیاسی درباره «امنیت و تایید» آن قضاوت کرد.
بیش از صد سال یعنی از دوران مشروطه تاکنون جامعه تحت ظلم ایران اشغالگر دوران گذار از ارزشهای کهنه به ارزشهای نو را میگذراند. اما در عرصه سیاست با فراز و فرودهایی عموما همان فرهنگ پادشاه/خلیفه ادامه دارد. همچنان قدرت سیاسی غیرقابل نقد است و علما و متخصصان باید خدمتگزار قدرت باشند و آنجا که بر خلاف قدرت سیاسی اظهارنظری کنند مطرود و مغضوب واقع می شوند.
فواد فرج پور
مرکز اطلاع رسانی جبهه دمکراتیک مردمی الاحواز
Http://WWW.ALAHWAZ.COM
Https://t.me/adpffarsi