الاحوازب: ملل تحت ستمجبههحقوق بشردیدگاه‌هاملل تحت ستمگزارش ها

خاطره ای از یک زندانی سیاسی

(خاطره ای از یک زندانی سیاسی)

بعد از تبعید به زندان عادل آباد شیراز با یکی از با سابقه ترین زندانیان  سیاسی احوازی در آنجا بود آشنا شدم. پر از عزیمت و اراده و زندان و زندانبان نتوانسته او را بشکند. طبقه دوم میخوابیدم .روزها و شبها سپری می شد و من و رفیقم در حال تقویت روحیه و افکار خود بودیم.همیشه سعی میکردم بهترین استفاده از وقتم  را داشته باشم. چون زندانبان می خواهد تو را شکسته ببیند.واز این حالت تو شادمان می شود. زیرا بودن در زندان برای افراد بی هدفی که وارد آن شده اند مساوی است با مرگ روح وجسم”اما برای خیلی از افراد مثل نردبان ترقی و موفقیت می ماند که آنها را به قله های ، شکوه میرساند. پس از چند مدت مردی با هیبتی آراسته و ریشی تقریبا بلند که گویای تجربه او بود به سلولمان آمد.جانباز بود وحدودا قسمتی از یک پایش در دوران جنگ ایران و عراق قطع شده بود و با عصا که  کمک حالش بود به سختی” قدم می گذاشت،به رفیقم پیشنهاد کردم که این پیرمرد را در جا و غذا خود شریک کنیم.رفیقم گفت چرا که نه؟!وی نیز قبول کرد.تخت خواب پایین را به او دادیم که راحت بتواند بخوابد. غذایمان را نیز با او قسمت می کردیم.در امر نظافت سلول و شستن ظروف غذا نیز نگذاشتیم دست به سیاه و سفید بزند در این مدت او نیز تمامی اعمال و رفتارمان را زیر نظر داشت. وارد جزئیات و مسائل خانوادگی همدیگر نمی شدیم!
پس از حدود سه ماه بازداشت حکم آزادی او صادر شد و از ما سوال کرد که جرم شما چیست؟؟با لحنی آرام و مطمئن گفتیم “خلق عرب” هستیم. با حالت تعجب گفت که من فکر میکردم مبارزان سیاسی (خلق عرب) خون از دندانهای میچکد و همیشه به دنبال کشت و کشتار هستند.اما فقط انسانیت و مهربانی را از شما دیدم. آیا میدانید من چکاره ام ؟؟!گفتیم خیر!! گفت من رئیس اطلاعات یکی از شهرهای بزرگ استان فارس هستم که به علت اختلاف با یکی از مسئولین بلندپایه کشور به اینجا آمدم. بعد از این حرف هر سه نفر مان ساکت ماندیم و فقط به صورت همدیگر نگاه می کردیم!!.
او روز بعد آزاد شد و در خارج از زندان کمکهای زیادی برای ما انجام داد.با اخلاق بالا و تواضع و فروتنی میتوان مهر خوبی را به دل خیلی از سنگدلان نظام کوبید و شاید ضمیر باطنی آنها را بیدار کرد.

مرکز اطلاع رسانی جبهه دمکراتیک مردمی احواز
کریم احمدی نسب

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا