غربی‌ها در طی تاریخ، معمولاً ایران را به نام قوم مسلط بر آن می‌خواندند. ایران در دورۀ هخامنشی Persis، در دورۀ اشکانی Parthia و در دورۀ ساسانی Persia خوانده می‌شد که همین نام تا سدۀ بیستم بر آن ماند.
در دوران پهلوی اول سعید نفیسی مشاوره رضاشاه پهلوی طی یک مقاله ای در روزنامه اطلاعات به تاریخ دهم دی ماه ۱۳۱۳ از شاه وقت درخواست تغییر نام پرشیا یه ایران( جعلی) داد.
خط امروزی عربی که فارسها نیز از آن استفاده میکنند در قرن چهارم هجری شکل گرفت. قبل از آن، عرب از خط دیگری استفاده میکرد که بهیچوجه برای غیرعرب قابل خواندن نبود. فردوسی نیز در قرن سوم میزیست. فردوسی مدعایی ایرانیان چگونه توانسته است در حالیکه در قرن سوم می‌زیسته، اشعار خود را به خط نگارشی عرب که صد سال بعد از او ابداع شده به رشته تحریر درآورد؟!!!
در شاه‌نامه حداقل هزار بار نام ایران آمده اما در اشعار مولوی یک‌بار، سعدی یک‌بار و حافظ صفر بار و سایر شاعران حداکثر پنج‌بار نام ایران جعلی آمده و در آثار اسلامی نیز نامی از ایران جعلی دیده نمی‌شود و این نشان می‌دهد شاه‌نامه یک کتاب جدید است که در زمان رضاخان و توسط دولت فروغی هم‌زمان با تغییر نام ایران جعلی ، جعل شده و در آن نام ایران جعلی را آورده‌اند تا برای اسم جدید کشور سند ایجاد کرده باشند. طبق گفته برنارد لوی تغییر نام ایران جعلی توسط رضاشاه به‌دلیل نزدیکی به رژیم هیتلر و آلمان نازی بوده است و در دوره پهلوی اول، به‌دلیل نزدیکی ایران جعلی به آلمان بوده و از سوی مورخان مستند شده است.
در واقع پرشیا به سرزمینی که اطلاق می‌شود که محدوده قلمرو ان شهرهای طهران و سمنان و کرمان و شیراز و اصفهان و خراسان ، میباشد و بعدها سرزمین های دولتهای عرب همچون الحواز عربی اشغالی و دولتهای کورد و دولت بلوشستان و دولت تورک، آذربایجان جنوبی را تماما یا با مکر و حیله یا با زور اسلحه به قلمرو خود اضافه کردند و اموال و دارایی های آن دولتها را غارت کردند و اکنون صرف زیبایی شهرهای خود میکنند.
دولتهای غیر فارس مستقل شامل الأحواز العربیه اشغالی، بلوشستان، آذربایجان جنوبی و کوردستان اشغالی .
رضا فرج پور
مرکز اطلاع رسانی جبهه دمکراتیک مردمی احواز
http://ALAHWAZ.COM
https://t.me/adpffarsi
